„Wojna”

Z trwogą i bólem czekam na wieści
Na Bliskim Wschodzie wojna
Nasi przyjaciele tam są
Bomby spadają na ludzi

Z trwogą i bólem myślę
O naszych bliskich
Bomby ranią serca i miasta
Gruzy przysypują oczy

Nie rozumie, nie pojmuje
Moja Hajfa płonie
I Belgrad cierpi
Ludzie unoszą dłonie do Boga

Z trwogą i lękiem spoglądam
Na Bliskim Wschodzie wojna
Nasi przyjaciele żyją tam
Bomby odbierają nadzieje

Z lękiem i strachem myślę
O naszych bliskich
Ludzie szukają schronienia
By ocalić byt istnienia

Włocławek, 2006-07-26
Mirosława Stojak

Ten wpis został opublikowany w kategorii Wiersze i oznaczony tagami Mirosława Stojak, wiersz, Wojna. Dodaj zakładkę do bezpośredniego odnośnika.

Leave a Reply