„Auschwitz – symbol Holokaustu”

Moi przyjaciele Żydzi opowiadają o Auschwitz, zdają relacje z tragicznego pobytu w tym obozie – piekle. Dowiaduje się od naocznych świadków, o bestialstwach ludzi na ludziach i nie mogę spać, mam okropne sny, budzę się w nocy zlana potem.

Nazizm, światopogląd i ideologia, które były zlepkiem koncepcji rasistowskich, doprowadził do ustanowienia w Niemczech rządów totalitarnych. Podczas II Wojny Światowej stanowił uzasadnienie zbrodni ludobójstwa.

Eksterminacja ludności to wyniszczenie, wytępienie, masowa zagłada ludności, ludobójstwo, zbrodnie przeciwko ludności z powodu ich wiary, wyznań, narodowości.
Symbol Auschwitz stał się czynnikiem stymulującym określenie się Europejczyków wobec ich przeszłości, do zajęcia stanowiska wobec podstawowych wartości etyczno-moralnych w warunkach obecnej cywilizacji. Dla Niemców jest to problem identyfikacji narodowej, a dla Żydów osobistej historii w krajach okupowanych przez Niemców. Dziś rozważamy morale sprawców zbrodni i warunki umożliwiające ich dokonanie. O tym, jak dużą wagę przywiązywali Niemcy do dopełnienia zagłady Żydów, świadczy fakt, że nawet w obliczu klęski nie zaprzestano mordowania ludzi.

Żydzi znaleźli się w sytuacji przymusowej, w której byli bezradnymi ofiarami bezwzględnego terroru. Mieli wtedy po kilkanaście lat, sparaliżowani strachem, bezradni, poddali się „okrutnemu losowi”. Jak mówią dziś, nie miało znaczenia ich wykształcenie, pochodzenie, wygląd, inteligencja, a to co przyczyniło się do ich przetrwania, przeżycia Auschwitz nazywają szczęściem!

Jakie względne znaczenie przypisują temu pięknemu pojęciu „pozytywnej emocji”. Dla nich „mieć szczęście” to pomyślny los, traf, przypadek. Przypadek, że przeżyli. Jak bardzo jest to trudne.

Nie znajdowali żadnej skutecznej metody przeżycia. Byli w piekle na Ziemi. Jedni dostosowywali się paraliżowani strachem, inni popełniali samobójstwo, a jeszcze inni mieli po prostu szczęście.

Obawiano się prześladowań, wywłaszczenia, represji, deportacji do obozów pracy, lecz nie przewidywano działań zmierzających do unicestwienia całego narodu. Nikt nie dopuszczał myśli o możliwości totalnej zagłady. Złudne nadzieje i nieświadomość prawdziwych zamierzeń nazistów przyświadczały o konieczności podporządkowania się woli okupantów. Wyrażano nadzieję na spokojne przeżycie okupacji.

Oprawcy usprawiedliwiali swoje haniebne czyny reżimem. Zbrodniarze wojenni, wiele lat po upadku reżimu hitlerowskiego, nie żałowali swoich czynów. Tłumaczyli się wykonywaniem rozkazów, uważali też, że rozstrzeliwanie Żydów było słuszne. Oni w to głęboko wierzyli. Jest to ohydne.

Ponad milion osób zamordowano w tej Fabryce Śmierci, także dzieci, którym nie dano szansy na osiągnięcie dorosłości i doświadczenie życia.

Nie da się pojąć pełnego wymiaru zbrodni ludobójstwa. Wszelkie metody i zakres tych zbrodni przekroczyły granice ludzkiej wyobraźni.

W Auschwitz-Birkenau na 1,3 miliona przywiezionych osób, poniosło śmierć 1,1 mln. ludzi, z czego 960 tysięcy to Żydzi, 75 tys. Polacy, 21 tys. Cyganie, 15 tys. radzieccy jeńcy wojenni. W wyniku Holokaustu śmierć poniosło około 6 milionów Żydów z 11, jakie zamieszkiwało w ówczesnej Europie. Prawie 5 mln. Zgładzono na okupowanych ziemiach polskich. Żydów polskich zgładzono 2,8 mln.

Dziś, gdy słyszymy o brutalnych metodach rozwiązywania konfliktów lokalnych, zbrodniczego traktowania ludności cywilnej, szczególnie dzieci i kobiet, rodzą się skojarzenia z Auschwitz. Zauważamy powtarzalność pewnych strasznych doświadczeń, które porównywalne są z epoką ludobójstwa. Występuje z apelem do sumień ludzkich. Nadzieja i tolerancja naszą matką.

To już 64 rocznica wyzwolenia byłego obozu zagłady Auschwitz-Birkenau (29 stycznia). Przywołuje pamięć wszystkich zamordowanych. Budujmy pojednanie, dbajmy o ścieżki pamięci martyrologii dla naszych dzieci. Wskazujmy drogowskazy miłości i przyjaźni.
Jestem wzruszona i cierpię. Myślę o ludziach, moich przyjaciołach i nie wiem, co powinnam im powiedzieć : przepraszam?!

Pochylam głowę i oddaje hołd pomordowanym. Pamięć o Was nigdy nie zaginie. Jest jeszcze wiele do zrobienia, droga do porozumienia jest daleka. Pamiętajmy by nie zagubić człowieczeństwa.

Mirosława Stojak

Ten wpis został opublikowany w kategorii Historia i oznaczony tagami Eksterminacja ludności, Holocaust, KL Auschwitz, Nazizm. Dodaj zakładkę do bezpośredniego odnośnika.

Leave a Reply